Bazi anne bloglari goruyorum hamileliklerini hafta hafta yazmislar. Okumak ve kendi haftamla karsilastirmak cok keyifli oluyor dogrusu. Cok ozeniyorum onlara ama yok benden su anda cikmaz o kadari. Ben kisa kisa su anki durumumuzdan bahsedeyim en iyisi:
An itibariyle 17. hafta icinde bulundugumuzu belirteyim. Neredeyse yariladik sayilir. Karnim cikmaya basladi yavas yavas. Henuz bilmeyenlerin anlayamayacagi seviyede ama bana gore degisim dikkat cekici.
Mide bulantilarim buyuk olcude azaldi. Arada bir yokluyor ve banyoya yolluyorlar. Ama en fazla haftada bir oluyor artik.
Bebegimizin cinsiyeti belli oldu bu arada. Aslinda cinsiyeti ogrenme konusunda cok merakli degildim. Kabul ediyorum doguma kadar bekleyemeyebilirdim belki ama ben kiz -erkek ne olursa olsun onu zaten cok sevecegimi, benim icin fark etmeyecegini dusunuyordum. Yine de cevreden gelen (ozellikle anneanne) baskilara dayanamayarak ogrendik ve soranlara verecek bir cevabimiz oldu: Bir oglumuz olacakmis.
Bu haftanin guzel yani, son iki kontrolde sadece ultrasondan izledigim kipirtilarini artik kendimde hissetmeye basladim. Simdinin naif, kendi halinde kipirtilarinin, ileride ucan tekmelere donusecegini bilmek heyecan verici. Babamiz da kendi hissedebilecegi anlarin gelmesini bekliyor sabirsizlikla.
Madwort's Blog 